Ataerkil toplumun bir getirisi üzere görülen babanın güçlü olması gerektiğini, mesken işleri ve çocuk bakımından mesul olmayan otoriter bir figür olduğunu geçmişten bugüne gözlemlemişizdir.
Bu durum babanın da kendi yaşantısında deneyimlediği bir durumsa alternatifini düşünmekte zorlanır. Baba, erkek çocuğu için cinsel kimlik figürü ve hakikat özdeşim için hayli kıymetlidir. Tıraş olmayı, olaylara bakış açısı, insan bağlantılarındaki tavrı ve bilhassa anneyle kurduğu irtibat ile oğluna rol model olacaktır. Babanın oğluna tavrı tekrar hayli değerlidir. Fazla eleştirilen çocuk babasına kendini beğendirmeye çalışacaktır. Beğendiremediğinde özgüven sorunu baş gösterecektir ve babayı ergenlik periyoduna geldiğinde rakip olarak görmeye başlayacaktır. Kız çocuğunun hayatında ise baba birinci aşk olarak tanımlanır. Babanın kızına davranışları bayan cinsiyetini nasıl tanımladığını da gösterir. Yani kız çocuğu ileriki yaşantısında güçlü bir karakter, başarılı bir bayan olmasını sağlar. Baba, kızının eş seçiminde de epeyce değerlidir. Kız çocukları babalarında gözlemledikleri olumlu ve olumsuz davranışı eşlerinde ararlar. Babalarıyla sağlıklı bir ilgileri olursa olumsuz davranışlara odaklanmazlar. Şayet inançlı bir bağ kuramamışlarsa hayatlarındaki şahsa kaçıngan bir bağ ile bağlanırlar. Kaçıngan bağlanma, dengeli olmayan ve bağlantıyı muhakkak bir uzaklıkta tutmak isteyen davranışları içerir.